سانگ یانگ نیو کوراندو 2015

• نکات مثبت

سبک و سیاق ظاهری بهتر نسبت به مدل‌های قبلی و چهره‌ای آرام‌تر، طراحی داخلی و تزئینات کلی نسبتاً خوب، پیشرانه نه چندان قدرتمند اما کم‌مصرف که کافی به نظر می‌رسد.

• نکات منفی

اتصال بلوتوث آزاردهنده، میزان ضربه‌گیری و راحتی سواری قابل‌مقایسه با بزرگان این رده نیست، فرمان نه‌چندان سبک برای رانندگی در شهر به عنوان یک خودروی دو دیفرانسیلی.

یک روز، ممکن است روز خوبی باشد و یک روز هم نه؛ ممکن است تصور کنید که نشستن پشت فرمان سانگ‌یانگ کورنادو اِس ایکس مدل 2015، به‌طورقطع و یقین، روز شما را خراب خواهد کرد، اما آن‌قدرها هم که فکرش را می‌کنید، بد نیست. ما یک هفته زمان را با مدل بنزینی خودکار دیفرانسیل جلوی سانگ یانگ کورنادو اِس ایکس، گذراندیم تا ببینیم که چقدر، قابل‌تحمل است؟

زمانی به جایگاهی در زندگی خود می‌رسید که دیگر برایتان مهم نیست، مردم چه فکری در مورد شما می‌کنند. اما خب، اکثر ما این‌گونه نیستیم. این موضوع، باعث راحتی و آزادی عمل بیشتری می‌شود. آن‌طور که می‌خواهید بپوشید، موهای خود را کوتاه کنید و یا نکنید، مُد روز را به کلی کنار بگذارید و هر خودرویی را که دوست دارید، برانید. وقتی‌که خودآگاهی ما در اوج قرار دارد، اجازه نمی‌دهد که پشت فرمان خودروی همچون سانگ یانگ کورنادو، بنشینیم. روزی روزگاری، نخبه‌گرایی محض، کاری با ما کرد که خودروهایی همچون کیا و هیوندای را پس زدیم و حالا ببینید که آن دو کجا هستند.

حالا سؤال این است که، آیا کورنادو می‌تواند، خود را از زیر بار نگاه‌های سنگین، بیرون بکشد و حداقل یک خودروی تقریباً مناسب باشد؟ بیایید ببینیم.

ما در پارکینگ خود، یک خودروی مجهز به پیشرانه 2.0 لیتری بنزین‌سوز به همراه جعبه‌دنده خودکار و دو دیفرانسیل، داریم. در حال حاضر، قیمت نهایی خودرو، 25,990 دلار است (اما قیمت متعادل شده آن 27,990 دلار است). پیشرانه چهار سیلندر خطی این خودرو، قادر است 147 اسب بخار نیرو در دور موتور 6,000 و 145 پوند فوت گشتاور در دور موتور 4,000 تولید کند. هر چند که این اعداد، نجومی نیستند، اما به نظر می‌رسد که نیروی کافی برای گشت زدن به دور شهر را دارند؛ آن‌قدر کافی که نیازی به تنبیه این خودرو نباشد. بعداً، بیشتر راجع به آن، صحبت خواهیم کرد.

این پیشرانه در مدل اِس ایکس، با یک جعبه‌دنده خودکار شش سرعته، همراه شده است؛ مصرف سوخت ترکیبی این خودرو 7.9 لیتر در هر 100 کیلومتر است. طی آزمایشی که با این اتومبیل، انجام دادیم، مصرف سوخت آن بین 9.5 و 10 لیتر، در نوسان بود؛ البته 50 کیلومتر مسیر آزادراهی را طی کردیم تا این عدد را پایین بیاوریم.

خودروسازان کوچکی همچون سانگ یانگ، موجودات جالبی هستند و ما اغلب در پی آن هستیم تا بدانیم که آن‌ها در بازار بی‌رحمی همچون استرالیا، در حال چه رقابتی هستند. البته منظور ما این نیست که بگوییم «تو دیگه اینجا چیکار می‌کنی؟» بلکه منظورمان بیشتر این‌گونه است که بگوییم «چرا وارد بازاری شده‌اید که به طوری واضح و مشخص، جای دشواری برای کسب موفقیت است؟» نگاهی به این خودرو بیندازید! چه از نظر داخلی و خارجی، نمی‌توان گفت که ظاهری کاملاً ساده دارد. هر چند که، قیمت آن، فوق‌العاده رقابت‌پذیر است و این به آن معناست که خریداران می‌توانند، بدون اینکه به حساب بانکی خود فشار بیاورند، این خودرو را امتحان کنند.

ظاهر خارجی این خودرو، نه خشن است و نه پیشگامانه؛ مدل‌های قبلی این شرکت همچون موسو، ظاهر جذابی ندارند، اما کوراندو فرق می‌کند و در مقایسه با خودروهای هم‌رده خود، نمی‌توان گفت که ظاهر خوبی ندارد. سبک و سیاق این خودرو، به‌خوبی منسجم است و ابعاد جمع‌وجور آن، باعث شده است که کوچک و آرام، به نظر برسد.

برخلاف این ظاهر جمع‌وجور، وقتی‌که قدم به درون خودرو می‌گذارید، با اتاقی روبه‌رو می‌شوید که فضایی بیشتر از آنچه تصورش را داشتید (مخصوصاً در ردیف دوم) در اختیار شما می‌گذارد. وارد شدن به این خودرو هم، کار آسانی است؛ چون محل قرارگیری صندلی‌ها، تقریباً عالی است. محل قرارگیری راننده هم، راحت و جادار است و دید مناسبی را به او می‌دهد.

ادوات کنسول وسط، به نظر می‌رسد که در نهایت کیفیت فراهم شده است؛ ظاهر این قسمت، بسیار ابتدایی است، اما کاملاً همان چیزی را که مورد نیاز است، به نمایش می‌گذارد. غیر از ویژگی متصل کردن گوشی از طریق بلوتوث، انتظار فناوری‌های پیچیده را از این خودرو، نداشته باشید. به شخصه، نتوانستم از این ویژگی، استفاده کنم، اما همکار من، مسلماً بسیار باهوش‌تر از من است؛ چون گزارش کرده است که به سادگی توانسته از این قابلیت خودرو، استفاده کند. وقتی که او توضیح داد، چگونه یک گوشی را به آن وصل کنیم، موضوع، بسیار روشن‌تر شد. از قرار معلوم، این طور است که از خودرو نباید به گوشی وصل شوید بلکه باید از گوشی به خودرو وصل شوید. عدم وجود یک نمایشگر، به‌معنای نبود دوربین عقب است و این کوتاهی است که با هیچ قیمتی نمی‌توان آن را پوشش داد (البته فروشندگان این خودرو می‌توانند یک نمونه غیر شرکتی را برایتان، فراهم کنند).

ابزارآرایی، طراحی کلیدها، فرورفتگی و ادوات کنترلی تعبیه‌شده بر روی فرمان، همگی خوب هستند و البته فضاهای بسیاری در اتاق، برای وسایل شما، در نظر گرفته شده‌اند. مکان‌های امنی، درون کابین خودرو، برای کیف‌های دستی و گوشی‌ها، پیش‌بینی شده‌اند؛ جالیوانی‌ها، به شکل معقولی تعبیه شده‌اند، محل‌هایی هم درون درب خودرو برای قرار دادن وسایل اضافی، وجود دارند و در نهایت اینکه فضای داشبورد، بزرگ و مفید است. محل بار این خودرو، برای برطرف کردن نیازهای خانواده، به اندازه کافی بزرگ است. می‌توانید دو چمدان متوسط یا بزرگ را در این قسمت، جای دهید؛ اگر هم بخواهید که لوازم و ساک‌های ورزشی را در این قسمت بگذارید، فضای بسیار زیادی، در اختیارتان، خواهد بود. البته، نسبت به برخی از خودروهای این رده، کوچک‌تر است.

تزئینات و جایگذاری‌های درون اتاق، حس بدی را القا نمی‌کنند. تمامی سطوح در دسترس، جاسازی‌ها و پرداخت‌ها، همان چیزی هستند که از یک خودرو در این قیمت، انتظار می‌رود و تنها چیزی که شما را بهت‌زده خواهد کرد، عدم وجود سیستم اطلاعاتی و سرگرمی به همراه یک نمایشگر است. صندلی‌های این خودرو، حتی پس از چندین ساعت نشستن بر روی آن‌ها، همچنان راحتی خود را حفظ می‌کنند و این موضوع برای صندلی‌های ردیف دوم هم، صدق می‌کند؛ حتی اگر افرادی که در عقب خودرو نشسته‌اند، بزرگ‌سال باشند. صندلی‌های عقب، تا اندازه فراوانی قابلیت خم شدن به عقب را دارند؛ به این معنا که، به هنگام مسافرت‌های طولانی، سرنشینان عقب، می‌توانند به راحتی لَم بدهند.

در حالی که پیشرانه ساکت و اصلاح شده به همراه جعبه‌دنده شش سرعته، کافی به نظر می‌رسد، اما نمی‌توان گفت که این خودرو، یک وسیله نقلیه باهوش است. نیروی 147 اسب بخاری و گشتاور نزدیک به 147 پوند فوت، به نظر می‌رسد برای حرکت دادن بی‌دردسر یک شاسی‌بلند، در این اندازه، کافی باشد، اما در واقع، نمی‌توان گفت که قدرتمند است. پیشرانه این خودرو، نیروی تولیدی خود را به شکلی که احساس می‌کنید نیاز به تلاش بیشتری دارید، منتقل می‌کند و جعبه‌دنده هم، به نظر می‌رسد که به راه و روش جدیدی نسبت به الگوهای بهینه برای سرعت موردنظر شما، دست یافته است.

جفت پیشرانه و جعبه‌دنده، از پس رانندگی در جاده و شهر برمی‌آیند، اما اگر با این خودرو، در پشت یک شاسی‌بلند دیگر، شروع به رانندگی کنید، متوجه ضعف‌ها، خواهید شد. وقتی‌که به پیشرانه فشار نمی‌آورید، مثلاً به هنگام رانندگی درون‌شهری با سرعت پایین، بی‌صدا، بدون لرزش و مزاحمت است. اندازه نسبتاً کوچک این خودرو، به این معنا است که مانور دادن و پارک کردن آن در سطح شهر، کار آسانی خواهد بود و همچنین، زدن دور دو فرمان، آزاردهنده نخواهد بود. فرمان آن، نسبت به آنچه انتظارش را داشتیم، سنگین‌تر و کندتر است، اما به آن عادت می‌کنید؛ البته به این نکته هم اشاره کنیم که کار کردن با این فرمان، در سرعت‌های پایین، می‌تواند کمی سخت باشد.

مسئله مهم دیگری که این خودرو را به پایین می‌کشد، سواری آن است. به عبارت دیگر، راحتی و رضایت بخشی آن؛ واکنش‌های کوراندو در سطح شهر، بسیار ناخوشایند بود، تا اندازه‌ای که ما را مجبور کرد تا دوباره باد لاستیک‌ها را اندازه بگیریم و مطمئن شویم که مشکلی در این زمینه وجود ندارد. بر اساس پیشنهاد خود شرکت، میزان فشار باد مناسب برای چرخ‌های 17 اینچی این خودرو، 32 است. طبق بررسی که انجام دادیم، فشار باد لاستیک‌های عقب 31 و لاستیک‌های جلو 34 بودند. پس از تنظیم تمامی لاستیک‌ها بر روی فشار باد 32، به سمت هیاهوی شهر، رانندگی کردیم و متوجه شدیم که کیفیت سواری و رد کردن دست‌اندازها، تنها، به میزان ناچیزی، بهبود پیدا کرند.

این یعنی، کوراندو، به هنگام عبور از روی دست‌اندازها، می‌تواند خرد شود و این خردشدگی را به شاسی تک‌بدنه خود هم، منتقل کند؛ ایراد فوق، واقعاً باید برطرف شود. این موضوع باعث می‌شود تا سواری خودرو، در مسیرهایی که کیفیت فوق‌العاده‌ای ندارند، پایین باشد. معمولاً می‌گوییم که، یک چنین سواری خشکی را می‌توان با فرمان‌پذیری استثنایی در سرعت‌های بالا، پوشش داد، اما متأسفانه، کوراندو، این ویژگی را هم ندارد. با شوق و ذوق رانندگی کنید تا متوجه شوید که میلی به این کار ندارد. بیشتر، گرایش به حرکت جست‌وخیزدار دارد و هنگامی‌که در مسیرهایی با سطوح نه چندان خوب، حرکت می‌کنید، به راحتی و با سرعت، به حالت اولیه خود باز نمی‌گردد تا حس ناخوشایند منتقل شده از مسیرهای ناهموار، پایان بپذیرد. ما، در صورت اجبار، مشکلی با دو دیفرانسیل بودن این‌گونه خودروها نداریم، اما یک اتومبیل شاسی‌بلند، باید سواری انطباق‌پذیرتری نسبت به کوراندو، داشته باشد.

اما مسئله‌ای که ممکن است برای خریدارانی با بودجه کم، مهم باشد، این است که کوراندو، علاوه بر داشتن قیمت بسیار مناسب، شرایط ضمانت و مالکیت منطقی را هم، ارائه می‌کند. این خودرو، از ضمانت پنج‌ساله یا 100,000 کیلومتر به اضافه پوشش امداد جاده‌ای به مدت پنج سال و یا 100,000 کیلومتر، بهره می‌برد. دوره‌های سرویس این خودرو، 15,000 کیلومتر یا 12 ماه است.

مدل فعلی کوراندو، نسبت به آن نمونه‌ای که جایگزینش شده است، بهتر است؛ مدل قبلی، در سال 2014، امتیاز کلی 6 را از ما گرفت. اما، مشکل اینجاست که شرایط بازار، تغییر کرده است. با این وجود، باز هم به این خودرو امتیاز کلی 6 را می‌دهیم.

بنابراین، درحالی‌که باید اعتراف کنیم، مدل جدید کوراندو، برنده این میدان نیست، اما باید بگوییم که روز به روز در حال بهتر شدن است. سواری این خودرو، با ایجاد تغییراتی در سیستم تعلیق، می‌تواند به طور فوق‌العاده‌ای بهبود یابد و پیشرانه دیزلی هم، می‌تواند تجربه رانندگی با دردسر کمتر را فراهم کند. کاری که کوراندو، به خوبی انجام می‌دهد، این است که بدون القای حس ارزان‌قیمت بودن، بهای بسیار مناسبی دارد. البته همین یک مورد، می‌تواند برای خیلی از خریداران، کافی باشد.